jazda w Manali

jeszcze zdjęcie z Leh

Droga do Manali jak zwykle urasta do niebotycznych rozmiarów. Zamiast 18 h trwa 24. Tym razem opóźnienie komplikują opady. Na przełęczy Rohtang robia się olbrzymie korki, zapada zmrok, pełno błota, uwięzione osobówki, zepsute ciężarówki, ruch prawie jednostronny, wąska krawędź od przepaści, mgła, wszystko wydaje się być zatopione w bezruchu. Po dłuższym czasie powraca ruch, ustaje mgła, nad nami księżyc, pod nami chmury. Wszyscy z napięciem prowadzimy naszego jeepa. Ja jednak muszę mięć podzielną uwagę-obok nas siedzi zaćpany typ, który co chwilę smarka we wszystko dookoła i klei się do Łukasza w swoim śnie narkotycznym. W końcu jesteśmy u podnóża góry, patrzymy na  nią i niedowierzamy- widok jak z obrazów piekła Dantego-mgła i kłęby chmur niczym demony pochłaniają górę, widać wyłaniające się  kręgi piekieł wyznaczane przez oczy potworów(zjeżdżające ciężarówki).

 Manali is crazy. Siedzimy w klimatycznej kafejce z wiszącymi lampionami, czekamy na śniadanie. Z głośników dobiega transowa muzyka, trip to Goa ,na wyciągnięcie reki rośnie konopia, na stole leżą stare szachy, poniżej płynie rzeka, powyżej góry jak nasze Beskidy. Nogi mi skaczą pod stołem, ciało poddryguje. Nie dziwię się , że tak wiele ludzi zostało już w ManaliJ. Odpoczywamy.

brama w Leh

 Na jutro przewidujemy wyjazd do Amritsar-kolejnej odmiennej krainy, krainy Sikhów./Luiza/c.d.n.


Leh c.d.



c.d,

w drodze do Manali...


  





zielono w Manali :)